Zespół tygodnia Ligi Mistrzów: Kylian Mbappe robi przedstawienie

Pierwsza część ostatnich 16-sekundowych meczów nie wzbudziła entuzjazmu, ale było mnóstwo znakomitych występów indywidualnych. Ta opcja dotyczy formacji 3-4-3.

Bramkarz: Real Madryt nie miał łatwego meczu z RB Lipsk. To nie jest tego warte. A raczej jak pierwsza część. Jak to często bywa w rozgrywkach, obrona Madrytu prowadzi. Andrij Łunin kontynuował swój sezon przełamania, wykonując rzuty obronne za obronami, zmniejszając kąty i organizując obrońców, podczas gdy Lipsk atakował falami. Lipski Benjamin Seszko, który miał w Madrycie wiele szans, zapewne nigdy nie zapomni Luniego, który swoje osobiste pojedynki wygrał.

Boczny obrońca: Niezawodny szwajcarski obrońca Manuel Akanji, który opuścił derby Manchesteru, pokazał swoją wszechstronność, grając na środku i na prawej stronie przeciwko Kopenhadze. Rico Lewis zaczynał z prawej strony i miał problemy, a Akanji pokazał, że potrafi się przystosować, co czyni go tak użyteczną opcją dla Pepa Guardioli. 16 milionów funtów, jakie City zapłaciło za niego w 2022 roku, pozostaje okazją.

Obrońca: Energiczny atak RB Lipsk niemal doprowadził Real Madryt do wyjścia. Momentami w obu meczach taktyka Carlo Ancelottiego wydawała się przestarzała w starciu z jedną z nowoczesnych, ofensywnych i wymiennych drużyn na kontynencie. Jednak piłka nożna zawsze będzie domem dla staromodnych obrońców o ponurych twarzach, a Nacho na zawsze zapewnił to Realowi. W swoim 350. meczu dla Realu, z okazji 122. urodzin klubu, Nacho pokazał, że „znamy wymagania tego klubu”.

Obrońca: Jeśli Real Sociedad był zawiedziony w meczu z PSG w San Sebastian, to trzeba przyznać duże uznanie przeciwnikowi, który wykazał się nietypową organizacją organizacyjną w obronie jak na klub, który jest synonimem nastawienia totalnego do ataku. Czy mamy nową gwiazdę? 21-letni Lucas Beraldo, który przybył w styczniu z Sao Paulo i grał pod nieobecność Marquinhosa, pokazał, dlaczego był ostatnim powołaniem do reprezentacji Brazylii. Choć oferował zaciekłość w walce, jego defensywna postawa pomogła także jego drużynie płynnie przejść do ataku.

Defensywny pomocnik: Tu chodzi o gwiazdy. Podczas gdy Bayern Monachium przygotowuje się do wejścia w nową erę, po szeroko zakrojonych dyskusjach, planowanym odejściu Thomasa Tuchela i wspólnym starzeniu się zespołu, wydaje się, że kolejne pokolenie zjednoczy się wokół Aleksandara Pavlovicia. Defensywny pomocnik był najważniejszym zawodnikiem Bayernu w meczu z Lazio, które zdominowało Włochów, szczególnie w pierwszej połowie. Statystyki były imponujące: 94% celnych podań i sześciokrotna utrata posiadania piłki z zaledwie 97 dotknięć. „Chce mieć każdą piłkę” – powiedział Joshua Kimmich, który wie trochę o grze w środku pola.

Pomocnik: Fabián Ruiz nigdy nie zdobył serca paryskiej publiczności i był postrzegany jako symbol upadku swojego klubu. Jego występ w La Real był powodem do wycofania się krytyków. Ruiz wykonał kilka podań do napastników PSG, gdy jego zespół przejął kontrolę nad meczem w pierwszej połowie. Po drugie, jego rozdanie było kluczowe dla PSG, aby utrzymać zagrożenie w kontrataku.
Ofensywny pomocnik: Dani Olmo to wyjątkowy talent. Miał też dziwną drogę: Katalończyk zaczynał karierę w Dinamo Zagrzeb, zanim stał się twórczą muzą Lipska. On i Xavi Simons zmieniali się na pozycji 10., gdy Madryt walczył z posunięciem Lipska. Para dała Sesko i Lois Opendzie wiele szans. Zręczna kontrola i lob Olmo niemal doprowadziły do ​​dogrywki, gdy ten odbił się bez szwanku. Tak zakończył się najnowszy występ bardzo poszukiwanego gracza w Europie.

Ofensywny pomocnik: Guardiola opisał kiedyś Matheusa Nunesa jako „jednego z najlepszych graczy na świecie” podczas jego pobytu w Sportingu Lizbona, ale Nunesowi nie udało się uregulować rachunku, odkąd dołączył do Manchesteru City z Wolves. Jednak gdy City przetasowało składy w meczu z Kopenhagą, Nunes wykonał jedno ze swoich bardziej przydatnych podbiegów z pomocy do obrony przeciwnika. Ma przed sobą jeszcze długą drogę, aby wyprzeć takich zawodników jak Bernardo Silva i Phil Foden, ale jego występ był krokiem naprzód ze względu na kontuzję palca.

Napastnik: Jeśli skład Bayernu Monachium dobiegnie końca, na czele listy odchodzących stanie Thomas Muller. Czy Bayern byłby Bayernem bez Müllera? Pozostaje bardzo przydatnym zawodnikiem, a w wieku 34 lat jego umiejętność wybiegania w przestrzeń i przewidywania, gdzie wyląduje piłka, wydaje się niemal ponadczasowa. Być może jest przestarzałym zawodnikiem w epoce dużych wymagań fizycznych, ale główka Harry'ego Kane'a na otwierającą bramkę, a następnie mocny wolej Matthijsa de Ligta, który zdobył bramkę, były dla Mullera kluczowe. Chciałby przynajmniej mieć na swoim koncie kolejny tytuł Ligi Mistrzów.

Napastnik: Gdy Bayer Leverkusen wycofuje się z Bundesligi, a w Bawarii słychać plotki o zmianie reżimu, pojawia się także absurdalna opinia, że ​​Harry Kane to porażka niemieckiej piłki nożnej. Mimo to jest królem strzelców Ligi Mistrzów i dobrze radzi sobie w tej kategorii w Bundeslidze. Jego dwie bramki w meczu z Lazio, w których pierwszy raz strzelił główką środkowego napastnika, a w drugim strzelił kłusownik po odbiciu, pokazały, jak ważne jest to, jak ważny jest król strzelców.

Napastnik: Jego przyszłość jest daleka od Paryża – prawie na pewno w Madrycie – ale przed przeprowadzką do Hiszpanii na stałe wizyta w kraju Basków pokazała, dlaczego Kylian Mbappe jest najlepszy w najlepszym wydaniu. Dwa gole jego ulubionego lewego kanału wzmocniły PSG. Jego misja w Paryżu nie została ukończona i terroryzował La Real. Jego sama obecność w kontrataku i przeskakiwanie przez obrońców przypomina mi wielkiego Ronaldo – Brazylijczyka.